Ostatnie lata imperium rosyjskiego, pierwsza wojna swiatowa oraz rewolucje lutowa i pazdziernikowa 1917 roku a nastepnie lata wojny domowej pokazane zostaly z perspektywy rosyjskiej polityki wewnetrznej i miedzynarodowej na podstawie nowych, arcyciekawych dokumentów z nieudostepnianych wczesniej badaczom archiwów dyplomatycznych i wojskowych (ksiazka obejmuje okres 1904-1920). Lieven odtwarza debaty arystokratycznych elit imperium na temat celów i mozliwosci polityki Rosji wobec Niemiec, Austro-Wegier, Turcji, panstw slowianskich na Balkanach (Serbia, Czarnogóra, Bulgaria, Rumunia) oraz Francji i Wielkiej Brytanii, w kontekscie wyzwan, jakie pojawiaja sie w polityce miedzynarodowej (rywalizacja mocarstw) i wewnetrznej Rosji (dojrzewajace nacjonalizmy) na poczatku XX wieku. Brytyjski historyk analizuje ogólne procesy historii rosyjskiej i powszechnej tego czasu oraz wyjasnia motywacje panujacych, rzadzacych, dowódców wojskowych i publicystów, których decyzje i zachowania wplywaly na bieg wydarzen. Lieven podkresla, ze jest to historia pierwszej wojny swiatowej z perspektywy rosyjskiej, ze szczególnym uwzglednieniem zagadnien Europy Srodkowo-Wschodniej, a zwlaszcza kwestii niepodleglosci Ukrainy. Autor zwraca uwage na te geopolityczne realia i wyzwania poczatku XX wieku, które jego zdaniem pozostaja aktualne równiez dla rozumienia obecnych zagrozen dla pokoju i bezpieczenstwa Europy i swiata.